Әрбір мұсылман жаннат пен жаһаннамға сенеді. Жаһаннамнан құтылып, жаннатқа кіргісі келетін ақылды адамның өлімге дайын болуы керек.
Темір өзек пенде жоқ .
Өлмес адам елде жоқ. деген өлең бар Шәкәрімнің. Барлық адам өледі.
Қуанышбек жақсы айтты. Өлімді жиі еске алу керек. Не үшін? Себебі сіз өлімді ойлаған сайын, күнәлерден тиыласыз, яғни күнә істеуден аулақ боласыз. Өмірде барлық адам өлімнен қорқады. Бірақ адамдарда бір ой қалыптасқан. Өзін өлмейтіндей сезінеді. Бірақ кім өлмеді. Әлемді жаулаған Шыңғыс хан да өлді. Мен, мен деп кеткен адамның бәрі өлді. Сол себепті өлімнен қорқайық. Өлімнен, қызықтың бәрінен құр қалам деп емес, Тозаққа түсіп кетерміндеп қорқу керек. Және, мен өлімнен қорқамын деп, құр отырудың қажеті жоқ. Қолдан келгенше мұсылманның парыздарын орындап, жақсы іс істеп сауап жинап, қайтыс болайық. Менің айтарым осы.
Қандай өлімді айтасың? Өлімнің де түр түрі бар.Аяқ астыныан келген төтенше өлім болса,қорқып та үлгермейсің,өлесің де қаласың. Өлімнен бәрі де қорқады.Тек есі дұрыс емес және өмір сүруден безген, адам қорықпайды.Өз басым бір залымнан,азап ,зорлық көріп өлгеннен қорқамын.Және бұндай өлімді жауыма да тілемеймін!