Өте жақсы сұрақ екен. Менде бір өз үлесімді қоса кетейін. Алысқа бармай ақ өз басымнан өткеніне тікелей тоқталып айта кетейін.
Менің ойымша;
1. Ұзақ жүру дұрыс емес. Себеп екі организм бір біріне қатынассыз жүре берген соң организмдегі тітіркендіргіштер, сезімдер бейімделіп қалады да кейін үйленген соң қозу (возбуждение) болмай ұрпақ пайда болу мүмкіндігі төмендеп кетеді.
2. Үйленгеннен соң да керемет бола береді. Махаббатың әркімге деңгейлері әртүрлі болар, бірақ қыз жігіт болып жүргеннен де артық сезім болады. Нағыз махаббат үйленгенде басталады. Қыз жігіт болып жүргенде қалай болса үйленген соң да солай болып қалуы қызға тікелей байланысты. Жақсы қыз, тәрбиелі қыз, қылықты зық қашанда ерінің назарында жүрегінде болары сөзсіз.
3. Үй болғанда мақсат жоғарылайды. Бірге үй салу, үйлі болу, болашақ ұрпаққа жағдай жасау секілді жайттерге сәйкес артық қыдырыстар өздігінен тоқтайды. Бірақ әр айлық алғанда бір бірімізді қуантудан жалыққан емеспіз. Менімше ол тек екі жаққа байланысты. Кемеде бірге жүзген соң, барлық ауыртпалықты да қуанышты да бірген көрсең. Нағыз жұп болып қалыптасасың.
