Сәлеметсізбе. Мен күйеуімді қатты жақсы көремін. Ол жоқта көп жылап, уақытымды да күшімді де текке кетіремін. Білем, осыным дұрыс емес, алайда ақылыма еркім бағынбай қойды. Ол да менің өзін жақсы көретінімді біледі, әдейі көңіл бөлмейді. Сылтауы - "қолым тимейді". Айтыңыздаршы, адам шын сүйсе осындай себеп болуы мүмкін бе? Онымен ұзақ сөйлесіп,сырласып отырғым келеді. Ал ол сөйлесуден қашады, не туралы сөйлесеміз деп ашуланады. Бұл суып кеткеннің белгісі емес пе? Ол мойындамайды. Кейде кетіп қалғым келеді, айтыңыздаршы, өмір сүргім келмейтіндей күйдемін, жаным қатты ауырып жүр, не істегенім дұрыс? Күйеуіме эмоционалдық тәуелділіктен қалай арылсам болады? Маған көмек керек...
