Негізі бұл тамақтың аты ЕТ,қазақтар тек қана "ет асу"- деп қана атаған. Біздің бұл тағамыздың тарихы өте көнеден келеді және ол уақыттарда бізде шанышқы деген ұғым болмасада керек,сондықтан бұл жерде таластың орны да жоқ. Келе-келе Бесбармақ атауына ие бола бастады, неден шыққаны түсінікті болар. Тағам негізінен саусақпен желінеді, ол ешқандайда мәдениетсіздік немесе жабайылық емес, тағамның өзіндік ұлттық ерекшілігі. Ондай жағдайлар өзге ұлттарда да көптеп кездеседі.Мысалға өзбек халқының палауын алсақта болады. Ал қазіргі уақытта кім қалай жеседе өз қалауы білсін,оның несі әңгіме заман ілгерілеуде емес пе? Егер өз басыма келсем менде шанышқымен жеймін,бала кезімнен үйренген бір жаман әдет. Талай жерлерде өзімнен үлкен қариялармен табақтас болған кездерімде ұяттан жерге кіргендей боламын. Амал жоқ кешірім сұрап шанышқы алдырамын да, өз-өзімнен қысылып отырамын. Әрнәрсе орнымен болғанға не жетсін.
