Ондай ондай болып түрады ... мысалы мен жаңа ортаға бейімделе алмаймын, ол үшін маған біршама уақыт керек сияқты, мен бірақ оның шешімін тапқандаймын, ол үшін ертерек келіп бейімделіп алам да, өз өзімді дайындаймын. Сабақ айтуым үшін де сол сабақ болар алдында тақтада 2-3 минуттай жүрем, классқа немесе группаға алдынан қарап көз үйретіп алам, шығар алдында мен бәрінен жоғарымын, мен барлығын білемін, үйде дайындалдым ғо осыған, неге айтпауым керек деген оймен шығамын. Бірақ қазір үйреніп кеттім, Өмірден түсінгенім адам өз ортасына байланысты өзгереді екен)) бұл таза шындық және тексерілген. Мен осылай болып қалады екенмін деген ой ешкімде болмауы керек, тек сол өзгертулер үшін біраз еңбектенуі керек, тіпті кейде "бұлай дұрыс емес" дегендерді де жасау артықтық емес меніңше.. тақырыптан ауытқып кеттііііііім)))) қорытындыдаа: сенің бұл сұрақта қойғаның, алғашқы қадамың ТоғЖан)) уақыт өте бұл сұрағыңа күліп қарайсың, бұл "кемшілікті" жою жолында алғашқы қадам жасапсын бастысы)) Өз өзіне сенімді бол ең бастысы, барлығы бірден Джоли немесе Джесика Альбаға ұқсап туылмайды бір кемшілік бәрімізде де болады, сен ол кемшілігінді өзің айтпасаң жан-жағындағылар оны елемейді, сол... Және әр адамді бір артықшылық бар, тек соны барлығы бірдей көрсете білмейді, әттең барлығы өз артықшылығын пайдаланса әлем басқаша болар ме еді...
