Қазақта ұзатылған қыздың күйеуі оның іні-сіңлілеріне жезде болады. Жезде мен балдыздың қалжыңдасуы қалыпты саналған. Мысалы, балдыздар жездесінің құлағынан тартып ойнаса да, ерсілігі болмаған. Дегенмен, қарым-қатынаста өзара сыйластықты бірінші кезекке қойған халқымыз әзіл-қалжыңды орнымен айтып, әдептен озбаған. Әпкелерінің көңілін қырау шалмай, барған жерінде бағы ашылса, мұндай жездеге балдыздардың ықылас-көңілі ерекше болған. Жезделер жасы үлкен ретінде балдыздарына мүмкіндігінше қамқорлық жасауға тырысқан. Қазақтың «Әкенің жақсылығы жездедей-ақ» деген сөзі осыдан қалған.
У казахов муж старшей сестры приходится для ее младших сестер и братьев «жезде». А те для него — «балдыз».
Общение между жезде и балдыз было достаточно неформальным. Допускались подтрунивания и шутки. Казахи говорят: #балдыз имеет права тянуть #жезде за уши.
Тем не менее, правила этикета всегда соблюдались, во взаимоотношениях главенствовало взаимное уважение.
С особым восхищением балдыз относятся к жезде, который сделал их сестру счастливой. Хороший жезде всегда заботился о младших братьях и сестрах своей супруги. В таких случая казахи говорили: «Әкенің жақсылығы жездедей-ақ» — «Доброта жезде равносильна заботе отца».
