Махаббат, ғашықтық - эгоистікке құрылған нәрсе болса, отбасы - әрдайым өзгелерді ойлаудан тұрады деп ойлаймын. Әрине, тағдырдың тәлкегімен өзі сүймеген адаммен бірге басына үй тігіп, бауырына қазан асқандар көп қой. Бірақ өмір бойы жарыңызды сүймейтініңізді ғана ойлап, өкініп өтсеңіз, өзіңіз де, әйеліңіз де бақытты бола алар ма екен... Ақыры шешім қабылдаған екенсіз, "алдағы өміріңізді қалай бақытты өткізем, қайткенде абыройлы отағасы, сенімді күйеу, жақсы әке болам" дегенді ойланып көрген де дұрыс шығар. Өйткені бір отбасының, екі бірдей адамның тағдыры сіздің қолыңызда. Бала үшін ең маңыздысы - әкесінің анасын сүйгені, сыйлағаны емес пе? Егер жарыңызға суық қабақ танытсаңыз, өз қызыңыздың болашағына зияны тиюі әбден мүмкін. Қалауына жетіп бақытты болып жатқан кім бар? Бәрі өзіне рұқсат етілген әлемнен бақытын тауып, табуға тырысып жатыр емес пе? "Ақыры осылай болған екен..." деңіз де, жаңа өмір бастауға талпынып көріңіз. Кейде өмірдің өзгерісі - ойдың өзгерісіне байланысты болады екен. Әйеліңіз сыйлайтын күйеу, қызыңыз мақтан тұтатын әке болуыңызға тілектеспін! Ең бастысы бақытты адам болыңыз! (Тұрмысқа шықпағандықтан сізге кеңес бергенім, мүмкін, орынсыз шығар? Деседе, өз ойыммен бөлісіп, сізге аз да болса демеу бергім келді. Айып етпеңіз!)
