XVII ғасырда өмiр сүрген мұсылмандардың алғашқы төрт халифасының бiрi Әзiрет Әлiге “Бiлiм артық па, байлық артық па?” деген сұрақ қойғанда, бiлiмнiң артықшылығы жайлы он дәлелмен былайша жауап қайтарған екен:
1. Бiлiм артық, өйткенi ол – пайғамбарлардан қалған мұра.
2. Бiлiм артық, өйткенi ол сенi бағады, ал байлықты сен бағасың.
3. Бiлiм – досыңды, байлық дұшпаныңды көбейтедi.
4. Бiлiм – iздей берсең көбейедi, оны жұмсағанмен азаймайды. Байлық – жұмсасаң азаяды, бiлiмнiң артық болатыны осыдан.
5. Бiлiм артық – оны ұрыдан сақтаудың керегi жоқ, ал жиған байлығыңды ұрыдан күнде қорғауың керек.
6. Бiлiмiң көп болса, сенi құрметтейдi, байлығың көп болса, қызғанады, бiлiмнiң артық болатыны сондықтан.
7. Бiлiм артық, бiлiмiң көп болғанымен, оған есеп-қисап жүргiзбейсiң, байлығыңа ұдайы есеп жүргiзiп отыруың керек.
8. Бiлiм қанша көп болса да iрiп-шiрiп бүлiнбейдi, дүние-байлық бүлiнедi, сондықтан да бiлiм артық.
9. Бiлiм артық – ол жаныңды байытады. Байлық iшкi жан дүниеңдi шектейдi, өзiңдi тура жолдан тайдыруы мүмкiн.
10. Бiлiмдi адам орнымен сөйлейдi, байлығы мол адам оған мас болып, мақтанады, астамшылық көрсетедi. Сондықтан да бiлiм артық!