5 - сыныптан бері 5 бала болып ойнап күліп жүрдік, біраз уақыт қайғымызды да қуынышымызды да бөлістік , біреуі колледжге кетіп қалды, күзде жақсы сөйлесіп жүргенмін, 1 айдай болып қалды қазір, 3 еуімен баяғыдай емес, кеше отырыс жасапты ушеуі маған айтпай, біртүрлі сезімде болдым, бұрын ондайлары жоқ еді, менде де кемшілік жоқ емес бар, ең бастысы мен басқа сыныптың балдарымен араласам олар жоқ, олар қызбен жүреді ал мен жоқ, және көп ауыстырады, ал мен 3 жыл бойы өзімді ұнатпайтын адамды сүйемін, олар менің сондайыма жындары келеді, ұмытсай дейді, кезінде айтып қалған, сол қыздың артынан жүгіріп бізден айырылып қалма деп, және ол 3 еуі бір жақпен қайтады ал мен басқа жақпен , мен оларға кейде айтам біздің үй жақпен қайтсаңдаршы деп, бір күн болсада, ал олар кейін дейді, бір күні балдардың қызы менің үй жағымда тұратын сол қызды шығарып салу үшін олар менің үй жағыммен қайтты, ол қызбен қазір амандаспайды да, сонда ол қыз менен артық болып кетті ма , және жалғыз ол да емес себептер бар, бірақ ба, олар менің нағыз достарым ба??? бір кездері олардың қызбен кездесулері мен ұйымдастырып бергем, сыйлық алатын кезде де барлығы маған айтады, мен біреуіне де орысша айтқанда отказ бермегем, қалай ойлайсындар олар менің нағыз достарым ба ???
