Қараңғы түнекте жол тауып, ұяшықтарды ажыратып, тұқымдарын және басқа араларды танып білуге араған оның иіскеу және сезу мүшелері көмектеседі. Араға шамамен 10 күн болғанда ол алғаш рет ұясынан ұшып шығады. Алғашқы ұшқанда ол жергілікті жерді танып, ұяның орналасуын зерттейді. Барған сайын ұшу уақыты көбейе береді, осының нәтижесінде ара ұшу аймағын жаттап алады. Егер кәрі араларды үйренген аймағынан алыс жерге апарса, олар өз ұясын таба алмайды. Себебі өз ұясын табуға бағдары жоқ. Осындацй бағдардың бірі ретінде олар өз жанұясының иісін қолданады.
