Дұрыс жағыда, бұрыс жағыда бар. Дұрыс жағы табиғи, түзеуге болмайтын кемшіліктерді айтпау керек. Мысалы: ол адам жетім, мүгедек н/е түрі онша емес адам болса т/б. оны айтуға болмайды. Бұрыс жағы: ол адам саған мазақтап, дауыс көтеріп, тіпті ұруға дейін барып жатса, қарап тұрмай айтып тастау керек. Бірақ, айтатын нәрсеңді ойланып айту керек, дұрыс нәрсе болса айтуға болады. Негізі он бәленің тоғызы тілден келеді. Соны естен шығармау қажет.
