Әрине жалғыз бастылық кімге де болса қиын ғой.Бірақ менің ойымша ер адамға қиын сияқты.Тамақ істеп ішу,киім-кешегін,үйін реттеп ұстап отыратын да ана ғой.Бұрындары атам Құдайым мені кемпірімнің артында қалдырмасын деп отыратын.Мүмкін сол сөзін естіген болар атам әжемді тастап мәңгілікке кете барды.Қазір әжеміз Құдайға шүкір немерелері мен щөберелерін кезек-кезек бағып ортамызда жүреді.Кейде балалары әжемізге таласып та қалады.Ал тағы бір туысқаным бар,ал ол кісіде бәрі керісінше болды.Егер ұлы болса қолына алар еді ғой,бірақ жалғыз қызы болған соң жат үйде тұрғысы келмейді.Бұрынғы қара шаңырағында жалғыз тұрады.Біздің үйге келген сайын кемпірімнің артында қалғаннан гөрі,бірге кеткенім жақсы еді деп шерін тарқатып отырады.Сондықтан жалғыз басты ана өмірі қиын,ал әке өмірі одан да қиын екен.Бір жағынан балаларын алсақ та әкесіз бала жартылай жетім,ал анасыз бала тұл жетім.
