Өмірдің өзі қыс, көктем, жаз бен күздеген Біз бір жолаушы сарылып бақыт іздеген Гүлдерің солып, көкте күн сөніп қалсада Жөн болар жаным Алладан үміт үзбеген Келседе жаным тағдырдың қанша сынағы Сөнгендей болып тұрсада көңіл шырағы көтеріп басты, көрсетпей жасты кө3іңнен жолдас ет дәйім жаныңа төзім шыдамды қашаңғы дауыл соғады дейсің дамылсыз болмайды өмір қарсыз, борансыз, жауынсыз сейіліп тұман, күлімдер күнің әлі-ақ жүрерміз сонда жаздайын жанып жадырап "ах" ұрып жылап, нешеме жандар сабылған жігерлен жаным, өмірің бағың әлі алда өйткені сенің жаныңнан өзім табылам ( авторы Жансейт)