Қыз бала жат жұрттық дейді.Қыз бала тұрмыс құрып,бөтен босағаны аттағанда " барған жерінде бағы ашылсын","барған жеріне тастай батып, судай сіңсін" деген сияқты тілектер айтылып жатады.Осының бәрі жайдан жай айтылмайды. Кейбір отбасында қалыптасқан әдет бөтен отбасынан келген жас келінге ерсі болып көрінуі мүмкін.Жас келіннің де кейбір қылықтары,сөздері жүріс тұрысы түсіп отырған үйінің көңілінен шықпауы мүмкін. Бөтен үйде өскен, бөтен үйдің тәрбиесін көрген жас келінге, күйеуінің үйіне келіп,сол үйдегі адамдардың қалыптасқан әдеттеріне, мінез құлқына, үйреніп, бірден сіңісіп кету оңай шаруа емес. Осыны түсінетін ене болады, және түсінгісі келмейтін ене болады.Кейде ене түсінгенмен , тек қана менікі дұрыс дейтін қырсық келіндер де болады және тура осы жағдайды "келін емес келсап түсіріппіз" деп жатады."Келінің жақсы болсын десең, бірінші өзің келініңе келін бол" деген сөз де бар. Бұл сөз ,бар үйдің тұрмыс шаруасын жаңа түскен келініңе ысырмай , келінің үйренісем дегенше өзің тындыр деген мағынада. Кейін үйрене келе, ақылды келін бәріне өзі иелік етіп, "апа шаруаны өзім бітіре аламын , оданда сіз демалыңыз" дейтін болады. Ене келінді тәрбиелеуі керек деп жатамыз. Жалпы жас келінді көп нәрсеге үйретуге болады.Мысалы: дәмді тамақ жасау, қонақ күту, ұқыптылық,тазалық т.с.с.бірақ, тәрбиені яғни имандылық,әдептілік, инабаттылық,ізгілік сияқты асыл қасиеттер қыз балаға туған анасы арқылы сіңеді. Осы жағынан алсақ, заманымызда жақсы қыз, болашақ келін тәрбиелейтін аналар азайып кеткен сияқты.Жалпы келін мен ененің арасындағы карым қатынас сол үйдегі еразаматқа яғни келіннің күйеуіне де тікелей байланысты. Анасын қадірлеп, силайтын ақылды ұл келіншегіне де анасын силатқыза алады.
