Сәлеметсіздер ме сайт оқырмандары. Мен тұрмыс құрғаныма қазір 1 жыл 5 айдың жүзі болды. Өзім Қызылорданың қызымын, Ақтау қаласының жігітіне тұрмысқа шықтым. Салт басқа, тіл басқа. Барған жерімнің салтын сыйлап, енем төркіндеріме баруға рұқсат бермеген соң, ұзатылып кеткелі әлі ата-анаммен, ағайындарыммен қауышқан жоқпын. Бірақ, ол салтты енемнің өзі ойлап тапқан, мені жібермеу үшін, себебі құдалық, екі жақтың араласуы болып қойған. Күйеуім екі ағайынды: 1 ұл, 1 қыз. Жалғыз ұл, сол себепті мен ата-енеммен тұрамын. Жалпы, бәріңіздің жазған ойларыңызды оқып шықтым. Қазақта айтуға оңай деген бар, басыңа түспесе, көп нәрсені ұғына қоймайсың. Мен де тұрмыс құрғанға дейін, супер келіншек боламын деп ойлаушы едім, бірақ бәрі бір келінге байланысты емес. Екі әйелдің басы бір қазанға сыймайды, ол рас екеніне өзімнің көзім жетті. Бәріне топырақ шашқым келмейді. Менің енем, өзінің ұлын менен қызғанатынын, келін болып табалдырық аттаған уақыттан өзінің қылықтарымен байқатты. Өзім сүйіп қосқан күйеуім екеуміздің арамыз 9 жас, күйеуімнің жасы қазір 32-ден асты Қайын сіңілім менен 4 жас үлкен. Күйеуім де, қайын сіңілім де орысша оқыған, орыс мінезді жандар, соған қарамастан жартылай қазақи қырлары бар. Осы уақытқа дейін түйгенім, үйдегі ең шеткері адам мен, үйде кез келген оқыс жағдай болса, енем менен сұрайды, кінәлі де мен боламын. Жалпы ағайындарға барғанда енемнен сұраймын, не киейін, не кылайын деп (соған қарамастан, оны да сөзімен кері шығарды менің төркіндеріме). Енем өсекке жақындау, бүкіл көрші, ағайынның болып жатқан жағдайларын талдаумен, бір әңгімелесе қояйын десең, айтатын әңгімесі сол (маған ол әңгіме мүлде қызық емес). Тағы енемнің бір қыры, үйдегіні сытрқа тасиды. Үйде болып жатқан жағдайды жарияға жар салады. Үйде бәріміз де жұмыс жасаймыз, бірақ үйдің шаруашылығы менің мойнымда, сұрауы менде. Басында күйеуімнен кілем қағуға көмек сұрағанымда: "Ер адамды жұмсама, өзің қақ."-деген болатын енем. Нәзік жандылардың қатарында болғандықтан, ауыр кілемді қағу маған қазір де оңай емес, қақпасаң сөйлейді. Енем ырымшыл, бірақ өзі ұстанғысы келетін ырымдарды ұстанады. Мәселен үйде қазанның түбін қырмаймыз, тимейміз, шайып қоямыз. Басында ыдыстарды жалтыратып қоятын болып, үйдегі тапалардың, қазан, шәйнектің түбіне жолап едім, енемнен сөз естідім. Енемнің ойынша, олай жасаса, үйде ұрыс-керіс болады))) Кейде бәріне қолымды сілтеп, кетіп қалғым келеді. Себебі, енемнің тілі ащы. Мен де әлпештеп өсірген, бір үйдің қызымын. Он екіде бір гүлім ашылмай, пәк болып, табалдырықтарын аттадым. Осы уақытқа дейін, енем өзінің маған талай сынын жасады, әлі жасауда. Өзі де оны мойындайды. Қайын сіңілім бейқам жан, жұмыстан келеді, қайта боянып-сыланып, кетеді қыдырып, түнделетіп келеді, яки кейде үйде болса, телефонын ұстап ия теледидар қарап жатады. Маған көмектес деп сұрамасаң, ондай ой бола қоймайды, керісінше жатып алып жұмсайды. Тұрмыс құрғанға дейін, күйеуім қоқысты да өзі төгетінін, тамақ алуға да өзі баратынын, кілемдерді өзі шығаратынын айтатын. Мен тамақ алуға баратыныма таң қалатын, әйел адамзат ауыр көтермеу қажет деп айтатын. Отбасы болғанымыздың алғашқы айында күйеуім қоқыс шығаруға шыққан болатын, содан кейін енем, күйеуім екеуміздіе сөзге салды, көрші көлемнен ұят болады-мыс деп. Не жағдай болса да, енем "көрші-көлем айтады" деп бастайды. Жақында күйеуіме өтініш жасадым, оған себеп: енем не жағдай болса, мені күйеуіме жамандайды. Күйеуіме айтқан өтінішім, енем тағы солай жасаса, екеуміздің ортамызда қалмай, енемнен тікелей маған айтуын сұрадым, онсыз да айтылып жатыр. Төзімім қаншаға шыдайтынын білмеймін......енемнің тырнақтың астынан кір іздейтін мінезіне қаншалықты төзетінімді де білмеймін. Осы уақытқа дейін, енеме жағу үшін талай іс жасадым, бірақ көбін теріс айналдырып шығарды.....Жаллы түйгенім қандай ағайын болса да, алыстан араласқан жақсы.......
