+1 дауыс
1.0k көрілді
мен 20 дамын ата-анам бауырларым маган бала сиякты карайды...уйдин кенжесимин бир жагынан маган унамайт.. мени баска калага жалгыз жиберуге да коркады..

4 жауап

+1 дауыс
 
Жақсы жауап
Ата-анаға сіз қартайсаңыз да бала болып қаласыз. Ол дегеніңіз бақыт қой, бақыт! Қыз баласыз, сізге өзге қалаға жалғыз кетуіңізге мен де қарсымын. Жассыз, көреріңіз әлі алда, үлгересіз.
+1 дауыс

Демек сізге сенбегені да...... Сіз олардың алдында бір таңқалдыратындай іс жасасаңызшы... Мүмкін үлкейгеніңізді байқар. Бірақ мен бұл ақылды сізге айтқаныммен менің жасым сіздікінен кіші.... )))))  smiley

рахмет инишегим...
+1 дауыс
Ата ана болғасын әрине уайымдауы орынды.Оны сіз бала сияқты қарады деп түсінбеңіз.деніңіз сау болса,ата анамыз аман болса одан артық қандай бақыт керек.адамға өмір бақи тәрбие керек негізі деп түсінем пенде болғасын.Болдым өстім  деу дұрыс емес.
+2 дауыс

Жұлдыз қалқам,менің қызымның үш баласы бар, сонда да ол маған кішкентай сияқты, күніне құрығанда бір рет хабарласып қалын сұрап тұрамын.  Ал баламның қол астында менен де үлкен адамдар жұмыс істеп, әр қадамын сонымен ақылдасып,соның нұсқауымен істеп отырса да жағалапсып ақыл айтуды қоймаймын. Соған қарағанда ата-анаға бала әрқашанда бала қалпында қалады-ау деймін. Мүмкін "Анасы бар адамдар ешқашан қартаймайды" -деген осы болар. Ата-ананың сол алаңдауын бағалау керек болар деймін. Бұл өмірде ата-ана алаңдауына зар болып жүргендер қаншама десеңші-Құдайым-ау!

...