Адамзат баласының тылсым табиғат иесі екендігіне дау жоқ. Оның жаратылысының ғажайыптарына әлем ғалымдары бас қатырғалы қашан?! Алайда соңғы нүктесіне жетер емес. Мәселен, сол ғылым, осыдан біраз жылдар бұрын адам баласының ұйықтамай өмір сүруі мүмкін емес деген тұжырым жасаған болатын. Бірақ, қазір сан жылдар бойы көз ілмей келе жатқан адамдардың өмірде бар екендігі әлгінде ғана айтылған ғылыми пікірді жоққа шығарып тастады.
Тіпті ұйықтамайтын жандар дәрінің өзіне де ешбір құбылыс танытпаған. Өткен жиырмасыншы ғасырдың соңында дәрігерлер 46 жыл бойына бақылауда ұстаған 77 жасар Олаф Эрикссонды ғажап адам деп атады. Олаф қатты науқастан кейін мүлдем көз ілмейтін болған. Тіпті дәрігерлердің бақылауында болған сол 46 жыл ішінде тым құрыса бір рет те есінеп көрмеген екен. Ең ғажабы, ол түнде төсекке қалыпты адамдарша жатады да түні бойы көз ілмей төбеге қарап ойланумен болады. Ал таңертең орнынан сергек тұрып, шаруаға емін-еркін араласып кете береді. Амалдары таусылған дәрігерлер Олафқа ота жасау керек деген шешімге келіп наркоздың күшіне жүгінеді. Бірақ наркоздың ең күшті түрін салған кезде науқасқа ешбір әсері болмаған. Міне, содан кейін Олаф ғажап адам деген атаққа ие болады да, дәрігерлер бақылауынан бір жола босатылады. Өмірінің соңына дейін көз ілмеген ғажап адам «әйтеуір бір ұйықтайтыным анық» деп қалжыңдайтын көрінеді.
Ал осындай адамзат табиғатындағы құбылыстардың қарама-қайшы жағы да болған. Біреулер өмірінде бір ретте болса көз ілуді арман етсе, енді біреулердің ұйқысынан оянуы мұң. Мысалы: 1947 жылы Патриция есімді бойжеткен өзінің сүйіктісінің апатқа ұшырап қаза болғанын естіген сәттен кейін бір неше сағат өтісімен есінеп маужырай бастайды. Ата-анасы оған төсекке жатып біраз дем алуды ұсынған. Ал Патриция болса сол ұйықтағаннан мол ұйықтайды. Осылайша бойжеткеннің ұйқысы 20 жылға созылыпты.
Ал Норвегиялық Августина Лангард есімді бір азамат 1919 жылдан 1941 жылға дейін ешбір қыбыр етпестен ұйықтай берген. Оны оятпақ болған туыс-туғандарының әрекетінен түк шықпаған соң, ағайын ақылдаса келіп дәрігердің көмегіне жүгінеді бірақ қанша әуреленгенімен, дәрігерлердің өзі шарасыз күйге түседі де, бұл азаматтың кешікпей қаны қойылып бақилық болады деген тоқтамға келеді. Осылайша туғандары іштей қайғылы қазаға дайындықпен жүреді. Бірақ қанша уақыт өтсе де Августина ешбір өзгеріссіз жаңа ғана көзі ілініп кеткен адамдай шырт ұйқыда жата береді. Тек 1941 жылы ғана кенеттен ояныпты. Ең қызығы, ұйықтап жатқан кезінде оның бет пішіні ешқандай өзгермеген. Тек оянған күннен бастап өзгеріп сала береді. Осылайша тез қартайып кетеді де, араға бес жыл салып барып өмірден озады.
Ұйқы туралы қызықтар мұнымен шектелмек емес. Ұйқысы ұзақ болмаса да қатты болатын адамдар да бар. Мысалы, АҚШ-тың Аляска штатындағы бір колледжде мұғалім болып істейтін Том Карпентересімді адам қатты ұйқысы тарихта қалыпты. Оның төсегінің жанындағы үстел үстінде үш қоңыраулы сағат, екі радио-оятқыш, және қоңыраулы сағатқа қосылған дыбысы өте күшті дабылқаққыш орнатылыпты. Кей сәттерде осы бір құрылғылардың барлығы безілдеген сәтте Томның оянып кетуі екіталай болса керек. Дабылқаққыштар мен қоңыраулар қатар бажылдаған кезде, Томның көршілері тіпті жақын маңдағы үйлердің тұрғындары ұйқыларынан шошып түрегеледі екен. Осылайша кейінгі бес жыл ішінде ол 41 рет лекцияға кешігіп студенттері тарап кеткен. Колледж әкімшілігі оны жұмыстан шығармақ болғанда, Том Карпентер бұл шешімнің дұрыс еместігін, қанша әрекеттенсе де ұйқысынан ояна алмайтындығын айтып сотқа арыз беріпті.
