Жақсы. Жаным, Айшат, өлеңді ақын шығарады. Ал, ақын ол өлеңнің көркемдігі үшін сөздің небір асыл - жауһарын қоладанады. Жарайды, солай - ақ, болсын, ал енді сюжетті көз алдыңызға елестетіп көріңізші. Қыз отыр, шаштары жалбырап кеткен, нәзік жаратылыс иесі бола тұра мықшыңдап ескекті есіп келе жатыр, жанында жігіті отыр, сар далада шалқар шабытпен өлең айтып келе жатыр. Бұл дегеніңіз, логикаға сыймайды ғой...