Бұрын: қой, тұрайын, пошта тексеру керек. Анаяқтан хат келмеді ма екен...Анаяқа бару керек, ананы кию керек, әлі асханадан тамақтану керек, боянбай-ақ қояйыншы, не бітіру керек еді, кешке келген соң қандай кино көрем....осыларды ойлап жатып ұйқым ашылатын.
Қазір: ой, епті, анаған сұхбатқа бару керек, туй, кеше барғанымда ғой, жетекшіме бару керек, ана кітапты кітапханаға өткізбедім ғой, мә, қорғауға мынанша күн қалды. Ептіііііі, қой тұрайын!
12нен кейін: қой, турайын, кинотеатрға барайын, туысымның үйіне барайын, обходнойға қол қойдыруға барайын, анмен кездесу керек, мынамен кездесу керек деп жүремін деген ойдамын. Мына бір позитив болды, рахмет!
