Қазақстанда 19-20 ғасырларда фантастикалық жанрда жазылған шығармалар өте сирек кездеседі. Себебі бұл кезеңде қазақ әдебиеті негізінен реалистік, ағартушылық және тарихи тақырыптарға басымдық берген. Алайда кейбір шығармаларда фантастика элементтері кездеседі немесе аңыз-ертегілерден бастау алған қиял-ғажайып сипаттағы туындылар жазылған.
19-ғасырда:
Ыбырай Алтынсарин, Абай Құнанбайұлы секілді ағартушылар негізінен шынайы өмірге негізделген туындылар жазса да, олардың кейбір өлеңдерінде қиял-ғажайыпқа жақын сарындар кездеседі.
Қазақ халық ертегілерінде фантастикалық элементтер кеңінен көрініс тапқан. Бұл ертегілерде сиқырлы кейіпкерлер, мифологиялық жаратылыстар бейнеленген.
20-ғасырда:
Жүсіпбек Аймауытовтың шығармашылығында кейбір психологиялық-философиялық ойлар фантастикалық сипатқа ие.
Мұхтар Әуезовтің кейбір әңгімелері (мысалы, "Қорғансыздың күні", "Қаралы сұлу") мистикалық сарындарды қамтиды.
Ілияс Есенберлиннің тарихи романдарында фантастика элементтері аз болғанымен, аңыздық сипат байқалады.
Асқар Сүлейменов, Герольд Бельгер, Медеу Сәрсеке сынды жазушылардың шығармаларында ғылыми-фантастикалық элементтер көрініс тапқан.
Кеңес заманында қазақ әдебиетінде ғылыми-фантастикалық жанрда жазылған шығармалар біртіндеп пайда болды. Мәселен, Қайырбек Шөжебаев, Талап Сұлтанбеков сияқты жазушылар 1960-80 жылдары ғылыми-фантастика бағытында еңбек етті.
