Ағаны жоқтау
Есік алды жапырақ,
Жапырақ тұр жалтырап.
Иманды болғыр, жан аға,
Басыңа жансын шам-шырақ.
Кішкене ұршық қорғасын,
Осындай болам деп пе едім?!
Еркелеткен ағекем,
Маңдайыма көп пе едің?!
Ағекем едің алдымда,
Айрылып сізден қалдым ба?
Балаларың жас қалып,
Сары уайым салдың ба?
Көлдей болып көз жасым,
Жылаумен бардым үйіңе.
Орның тұр, өзің жоқ,
Осылай ма еді дүние?!
Күмістей ерден қас кетті,
Ауылымнан бас кетті.
Жыламай қайтып шыдайын,
Қырық тоғыз жас кетті.
Құдірет ісін қарашы,
Адамның бар ма шарасы?
Жетім-жесір атанып,
Қалды ғой он баласы.
Ауыр болды қазаңыз,
Артық еді бағаңыз.
Қайғыланды артыңда,
Сыңар қалып ағаңыз.
Күрсінді туған еліңіз,
Біздің кетті сынымыз.
Таяқ ұстап иілді
Артыңда қалған ініңіз.
Мінгенде атым сұр жорға,
Еңсемді алам тік зорға.
Топты жас бала қалды ғой,
Маңдайдағы қу сорға.
Түнергендей туған жер,
Суалғандай шалқар көл.
Қабырғам кетті-ау иіліп,
Құлағандай асқар бел.
Сағынып сізді шөлдедім,
Дидарыңды көрмедім.
Мен жыламай кім жылар,
Топырақ болды көргенім?!
Ойпыр-ай, Алла, жалған-ай!
Жалғаннан көңілім қалғаны-ай.
Көре алмай қалып ағамды,
Өмірім өтті арманда-ай!
Қара бір аттың шабысы-ай,
Аяғының шалысы-ай.
Көре алмай қалдым дидарын,
Аралық жердің алысы-ай.
немесе https://surak.baribar.kz/446597/
