0 дауыс
265 көрілді
Менің жасым 13те жақында 14 ке толам біз үйде 4 ағайындымыз екі ағам мен және сіңілім мен анама ұнау үшін көңіленен шығу үшін үйді жинап үй шаруасына көмектесуге тырысамын бірақ анамның  маған көңілі толмайды менімен қатар көкемнің қызы бар мен оны жаман демеймін екеуміз жақын құрбымыз бірақ анам сонымен мені салыстыра береді менде анамды түсінем олда жұмыс істейді шаршап келеді сондықтан барынша көңілінен шығуға тырысамын мен 3-4 сыныбымнан бастап тамақ ітеп үй шаруасына кірісе бастадым ал менің қатарларынм ойнап жүрді мен соларға қызыүатын едім бірақ үй жұмысынан қолым тимейтін еді сол кезжен бастап мені анам көрші қыздармен көкемнің қызымен салыстыратын еді мен соларға қарап түзелуге тырыстым бірақ не істесемде көңілінен шыға алмадым кәзір сағат 01:35 мен бұрын осы уақытта ұйқыда жататын едім бірақ кәзір күнде жылаумен өтеді күнім мен анама ұнауға тырысам бірақ анам оны түсінбейді ауыр сөздер айтып  көңіліме тиеді бір кездері анамның сөздері ұрүандары салақсың дегендері жаныма батып үйден кетіп қалғым келетін еді өз өзіме қол салмақшы да едім бірақ болмады мен анамды жақсы көрем әрине бірақ анам оны сезбейдіма блмимін

1 жауап

0 дауыс

1)Ата -анаң қандай болса да Аллаға шүкір ету керек, және сыйлау керек. Дені сау аман есен болсын, мінезі солай болар анаңның.

2) Бұл күндер де мәңгі емес, уақыты келіп оқуға кеткенде бұндай қысымнан құтыласың.

3) Переходной возраст болғасын барлығын қатты қабылдап жүрген болуың мүмкін.

4) Бастысы сен өзің жеке адамсың, басқалар өзгемен сені салыстырса да өзің ешкіммен санаспа. Себебі сен бәрібір басқа адамсың және тура  басқалардай болуың міндет емес. ӨЗ жақсы қасиеттеріңді дамыт, басқаға ұқсауға тырыспа. ӨЗіңнің көңіліңнен шықсаң болды, басқа адамның айтқан пікірін көңілге алма. Өміріңді нервыңды құртпа.

...