Бірден ашуға берілем,бірақ тез жібимін,кек сақтамаймын, өзм ұрысып қалғанымды ұмытып кетем,шыдамай бірдеңе сұрап калам, сондай да сенің намысың жоқ па осы дид маған, айналамдағылар, әлі ренжіп тұрсың ба или әлі манағы ма коя койш а дим. Бірақ бірден жылай алмаймын, кез келген жерде көз жасымды көлдетпейм, тек кейде жүрекке кадалып,тұрып қалғанда бір жылап алам.