Менің бойымдағы бала кезден бергі жақсы қасиет, жан-жануар, тіршілік атаулыларды адамның жасап жатқанынан ылғи қорғайтынмын!!! Көрші кішкентай балалар құмырсқаны таптап өлтіріп жатырғанда сол үшін, мен оларға "сендердің бұл істеп отырғандарың дұрыс емес, ертең сендер осы үшін өмірде қиындыққа тап боласыңдар деп алдайтынмын". Әйтеуір мен көрген адамдардың көбі тіршілікті аямайтын!! Негізі жеке басымда сөйтіп қорғаймын деп талай оқиға өткен!! Бірақ бұл жақсы қасиет болғаныммен өзіме өте ауыр болды, Ылғи ұйықтап жатырғанда, "дәл қазір әлемнің бірнеше жерінде адамдар, жануарлар және т.б. тіршілік атаулылар қиналып зардап көріп жатыр деп уайымдайтынмын!!" Ол қосиет әліде болса бар менде, бірақ бала кездегідей күшті емес!! Қазір менің көп ойлайтыным:
Ең бірінші барлық күнәларымды қалай жуып шаямын деп,
2. Неге қазіргі адамдардың көбінің сана сезімінде аяушылық жоқ, барлығы дерлік жаман ойларды ойлайды, тіпті адам санасына келмейтін ойларды жасайды.
Жаман қасиетім, ашулансым қатты кетемін!!! Бірақ, кей кезде сабыр сақтаймын!!!!