Гонконгтағы наразылықтар үшінші ай бойы толастамай жатыр және қақтығыстың шешімі де табылмай отыр. Қазір Гонконг бүкіл әлемнің назарында, негізгі саяси ойыншылардың бақылауында тұр.
Қытай Төрағасы Си Цзиньпин қиын жағдайға тап болды: бір жағынан араласа да алмаса, екінші жағынан әлсіздік те таныта алмайды. Қытай көп ұзамай ҚХР-ның мерейтойлық күнін қарсы алады және Гонконгтағы акциялар алдағы мерекелерде қолайлы көрініс ретінде көрінбесі анық.
1 қазанда Қытайдың басты мемлекеттік мерекесі — Қытай Халық Республикасының құрылған күні, бұл ҚХР-ның 70 жылдығы болады. Алайда биыл бұл мереке Қытай билігі үшін көңілсіздеу болары анық. Бейжіңге мерекелік көңіл-күйді гонконгтық наразылық білдірушілер бұзып отыр.
Гонконг ҚХР құрамына кіреді және 2047 жылға дейін ерекше мәртебеге ие. Алайда Гонконг пен Пекиннің бірлескен өмір сүруін бұлыңғыр деп атауға болмайды. Бұл ретте Қытайдың арнайы әкімшілік ауданы айтарлықтай кең автономияға ие — ҚХР Сыртқы саясат пен қорғаныс үшін жауап береді, ал Гонконгтың өзіндік экономикалық және заң жүйелері бар, заңнаманы және барлық ішкі мәселелерді дербес айқындайды.
Біріншіден, Қытай бұл мәселеге тікелей араласа алмайды және қақтығысқа әсер ете алмайды. Екіншіден, Гонконгтағы наразылықтар Тайвань мен Тибет сияқты ҚХР-ның басқа өңірлеріне үлгі бола алады.
Егер Пекин тікелей араласуға барса, онда бұл азаматтардың наразылығын күшейтеді. Сонымен қатар, Гонконгтағы оқиғалар мен ҚХР-ның реакциясын бүкіл әлем қадағалап отыр. Барлық халықаралық қақтығыстарды дипломатиялық жолмен шешетін Қытай жағдайды реттеудің күштік әдістеріне сүйенуге мүмкіндік бере алмайды.
Гонконгта Қытай билігі әскерді енгізе алады деген қауесет жиі пайда болады. Алайда Пекин бұл ақпаратты жоққа шығарады.
ҚХР билігі шілде айындағы демонстрацияларды жете бағаламаған және наразылық толқыны біртіндеп азаяды деген үмітпен өлшеген шығар, ал экстрадициялау туралы Заңның қаралуын кейінге қалдыру наразы азаматтарды тыныштандырады. Енді Пекин мен Гонконг қалай әрекет ететінін білмейді. Егер үкімет наразы халықтың талаптарын орындаса, бұл ҚХР-ның басқа аймақтарындағы оқиғалардың қайталануына себеп болуы мүмкін. Си Цзиньпиннің әлсіздік көрсеткісі келмейді.
Екінші жағынан, егер Қытай күшке сеніп, араласса, онда ол халықаралық аренада бас дипломаттың беделін жоғалтады.
