0 дауыс
1.8k көрілді
Толқыннан толқын туады, Толқынды толқын қуады, Толқынмен толқын жарысады. Күңіренісіп кеңеспен, Бітпейтің бір егеспен, Жарысып жарға барысад. Толқын мен толқын сырласып, Сырларын ептеп ұрласып, Толқынға толқын еркелеп, Меруерт көбікке оранып, Жыландай жүзге бұралып, Жарға жетер ентелеп. Ерке бала былдырлап, Сылдыр, сылдыр, сылдырлап, Толқынды толқын қуады. Күміс кәусәр суымен, Суының алтын буымен, Жарының бетін жуады. Мөлдіретіп көз жасын, Жасымен жуып жартасын, Сүйіп сылқ-сылқ күледі. Арсы-Алла тағы. Жылағаны-күлгені, Күлгені оның-өлгені, Жылай, күле өледі. Сылдыр, сылдыр, сылдырлап, Бірінің сырын бірі ұрлап, Толқынды толқын қуады. Жарына бал береді, Береді де өледі, Өледі толқын, тынады.

1 жауап

0 дауыс
Мағжан Жұмабаев "Толқын" өлеңіне сатылай кешенді талдау

Авторы: Мағжан Жұмабаев

Тақырыбы: Өмірдің мәні, уақыт пен өмірдің ағымы, ұрпақтар сабақтастығы, өмірдегі қайшылықтар мен күрес.

Жанр түрі: Лирикалық өлең

Идеясы:

Өмірдің мәңгілік қозғалыста екендігін, әрбір адамның өмірде өз орны мен рөлі бар екендігін көрсету.

Уақыттың тоқтаусыз ағымын, өмірдің өткіншілігін ескертіп, әр сәттің қадірін білуге шақыру.

Өмірдегі қиындықтарға қарамастан, үміт пен күресті жоғалтпауға үндеу.

Сюжеттік-композициялық құрылымы:

Экспозиция: Өлеңнің басталуында толқындардың пайда болуы мен олардың үздіксіз қозғалысы суреттеледі.

Түйін: Толқындардың бірінің жоғалуы және оның орнына жаңа толқынның келуі өмірдің ағымын, ұрпақтар алмасуын бейнелейді.

Даму: Ақын толқындардың әр түрлі мінездерін суреттейді: бірі - ашулы, бірі - момын, бірі - ерке. Бұл адамдардың әр түрлі мінездері мен тағдырларын бейнелейді.

Шиеленіс: Толқындардың соқтығысуы, олардың бір-бірімен күресі өмірдегі қайшылықтар мен күресті көрсетеді.

Шарықтау шегі: Ақын толқындардың тағдыры арқылы адам өмірінің мәнін философиялық тұрғыдан пайымдайды.

Шешім: Өлеңнің соңында ақын өмірдің мәңгілік қозғалыста екенін, адамның да осы ағымға ілесіп, өз орнын табуы керектігін айтады.

Кейіпкерлер:

Лирикалық қаһарман (ақын): Өмірдің мәні, уақыт пен өмірдің ағымы туралы толғанады.

Толқындар: Адамдардың әр түрлі мінездері мен тағдырларын бейнелейтін символдық образдар.

Әдеби-теориялық ұғымдар:

Троптар:

Эпитеттер: "көк теңіз", "ақ толқын", "ашулы толқын", "момын толқын", "арынды толқын", "ерке толқын"

Метафора: "Толқыннан толқын туады", "Толқынды толқын қуады", "бірі - ашулы, бірі - момын", "бірі - ерке, бірі - арынды"

Кейіптеу: "Толқын туады, толқын қуады, толқын өледі", "толқын күледі, толқын жылайды"

Синтаксистік фигуралар:

Параллелизм: "Толқыннан толқын туады, Толқынды толқын қуады"

Антитеза: "бірі - ашулы, бірі - момын", "бірі - ерке, бірі - арынды"

Градация: "Толқын туады, толқын қуады, толқын өледі"

Тәрбиелік мәні:

Өлең оқырманға өмірдің мәнін тереңірек ойлауға жетелейді.

Уақыттың тоқтаусыз ағымын, өмірдің өткіншілігін ескертіп, әр сәттің қадірін білуге тәрбиелейді.

Өмірдегі қиындықтарға қарамастан, үміт пен күресті жоғалтпауға шақырады.

Әр адамның өмірде өз орны мен рөлі бар екенін, ұрпақтар сабақтастығының маңыздылығын түсіндіреді.

Қорытынды:

"Толқын" өлеңі - Мағжан Жұмабаевтың философиялық лирикасының көрнекті үлгісі. Бұл шығармада ақын толқындар образы арқылы өмірдің мәнін, уақыт пен өмірдің ағымын, ұрпақтар сабақтастығын терең философиялық тұрғыдан бейнелейді.
...