Менде қарызды қайтаратын және қайтармайтын туыстар бар. Жалпы, ондай адамдар таныстар, достар, туыстар арасында кездеседі. Қай ортаны алсам да, қарызды уақытылы ерте толық қайтаратындар, бөліп қайтаратындар және қашып-пысып жартысын беріп, жоғалып кететіндер бар. Мен ондай адамдарды есімде сақтап, келесі жолы отказ беруге тырысамын. Себебі, ақшаны жоспарлай білу, ол менталитет. Ақшамен жүмыс жасау білмейтін адамдармен санасу қауіпті, соңы ренжіс болуы мүмкін. Ақша беріп ренжіскенше, бермей-ақ қойған жақсы, есесіне ол аз уақыттан соң ұмытылып кетеді.
Мен қарызға ақша берген кезде міндетті түрде қайтаратын датаны анықтаймын және сол уақытқа дейін мазаламаймын, дата жақындағанда ескертемін, сосын дата келген кезде мазалай бастаймын, қысылып жатса, айтамын, тағы дата айт және ол нақты болсын, мен қысамаймын, тек алған қарызыңды жап және берген уәдеңді орында деп. Қайтара алмасаң, оны айт, адамды сендіріп алдап қажеті жоқ өзіңді және мені қинап деймін. Маған мың тәтті өтіріктен, бір ақиқат қымбат және көп адамдар үшін олай еместігі өкінішті.
