Балалық шақтан есте қалған бір қызық,адыраспан деген шөптің басында(ұшында) алма тәрізді кішкене бірдеңе болатын,соларды теріп,теріп,құмға көміп кететінмін.Басым жасап тұрғо,күнде суара берсем үлкен алма болады деп ойлағанмын
Жаңбыр жауса жаңбырдың астында тұрып айналсақ жаңбыр қояды деп ойлаушы едік. Сөйтіп жаңбыр басылғанша айналып жүре беруші едік. Кейде анамыз ұрсып шақырып алатын.
Жоғарыда құстар ұшып бара жатса отыр екі аласың деп бəріміз жасап жатқан тірлігімізге қарамастан отыра қалушы едік.
Кішкентай кезімде үлкен сары аюды сыйлыққа берген. Жұрттың бəрі кукламен ойнап отырса сол аюымды құшақтап жүруші едім.
Тағы жоғарыдан ұшақтар ұшып бара жатса *самолет вертолет біздің үйге қона кет* деп бүкіл көршінің балаларымен айқайлап көшені басымызға көтеруші едік))
Пороль деген ойын болушы едік. Ақымыз қалғанша көрші команданы аямаушы едік. Поролін айтқанша жанын шығаратынбыз.
Үйіміздің жанында сай болушы еді. Сол сайда қыста түнге дейін сырғанайтынбыз. Шанамен жарысушы едік. Құласақ та қайта тұрып қайта сырғанайтынбыз. Қазір тура сол сайдан кішкентай бауырларымды сырғанатайын десем қорқамын)) сол сайды сатып алғандай басқа жақтың балаларын жолатпайтын едік. Жолап кетсе ұрыс. Тек екі үйдің балалары бірге сырғанайтынбыз.
Пешеходи деген ойын болушы еді. Ешкім жоқ болса екі жағына екі стол қойып өзіміз секіре беретінбіз.
Қайта келмес балалық шаққа қайта барғым келеді. Қазір кішкентайлардың ойынын қарасам тура өзімнің балалық шағым есіме түседі.
Садиктің балаларымен атысатынбыз.олар көп,біз оларды немістер дейтінбіз. Ал біз төртеуміз бір ағам,екі інім, біз совет солдаттарымыз. Атысқанда құмды қағазға орап лақтыратынбыз бомба секілді бұрқ етіп жарылатын. Сол көк алма әсіресе катюша секілді кетіп жататын,арасында тас та,кесек те кетіп жатады, қорықпаймыз, арамызда забор шекара бар.Бір кезде бір балаларға тиеді,шыңғырады, оны көрген тәрбиешілер бізді қуып кететін.Біз қашамыз ауылдың сыртындағы алма баққа қарай, 1-2 шақырымға дейін қуатын, біз ұстатпаймыз, сол кезде үлкен көкелер көріп қалып бізді қайтарып, анау тәрбиеші апайды өздері кейііін ертіп келетін,обшым қызық болатын ол кездер.