Яғни, өзін түзеп алмай басқаға ақыл айтады, неге сондай екен.?))
Мысалы, менен жасы үлкен кейбір ақылды сымақ туыстарым маған жөнсіз ақыл айтқанды ұнатады. Бірақ, өздерінің оңып тұрған түгі де жоқ. Жасы үлкен болған соң көңіліне тиетіндей жауап қайтармаймын. Сондай жағдай тағы қайталанса ақыл айтқыштың өзі туралы көңіліне тимейтін, бірақ "сүйектен өтетін" не айтсам болады?
Дұрыс, ақыл айтқанның айыбы жоқ, бірақ мен ақыл тыңдай алмайтын бір түрлі адаммын, себебі, керек кезде ақыл-кеңес сұрайтын адамым бар, артық ақылшы керек емес..
Артық сөзсіз жауап күтемін!