Қазіргі қоғам елдің бәрі "табыс" деп ойлайтын нәрсеге бет бұрмай, өзі қалаған нәрсемен шұғылданса "жолы болмаған" деп, ұяңдық пен ұялшақтықты "ынжық" деп, қиялы бай, көргені көп, ақылы асқан болса да, дипломы болмаса "білімсіз" деп, айтар сөз көңілінде көл болып жатса да, сөздің майын тамызу "бақыты" бұйырмағандарды "дұрыс сөйлеуді" білмейді деп ат қойып, айдар тағады. Бұл қоғам осындай. Жүйірік көліктей зымырап бара жатқан қоғамда өзгенің көңіліне қарамай бәрін айтып тастайтын "шешендер", өзінің мүддесі үшін қызмет жасайтын "табысқа" жеткендер, қоғам қажет деп тапқан біліммен ғана санасын сусындатқандар қоғамды алған жетелейтін "мотор" саналады. Бұл қоғамның мақсаты тек жүру болғандықтан, реалистік тұрғыдан бұл құбылыс дұрыс та шығар. Бірақ тоқтайтын кезде бәрібір тежегіш керек болады.
