Иә, мен бұған шынымен сенемін. Гуманитарлық мамандықтар үшін оқулықтар керек емес. Неге? Оқулық деген өзінің көзқарасы мен талғамына, не типтік оқу бағдарламасына сүйеніп, құрастырылған білім мен мәтіннің жиынтығы ғана. Осынысы арқылы оқулық танымның бір траекториясын ғана ерекшелеп, ғылыми әлемнің барлық байлығынан сусындауды шектейді деп айтуға болады. Өзімнің оқытушылық тәжірибемде студенттердің ұсынылған тақырыбы бойынша қажетті әдебиетті (дереккөздерді, кітаптар мен монографиялардың авторларын) өздері таңдау керек деген принципке сүйенемін. Әртүрлі ұстанымдағы, әртүрлі концепциясы бар авторлардың еңбектерімен таныса отырып, студенттің өзі ғалымдармен ойша диалогқа түсіп, өзінің критикалық ойлау жүйесін қалыптастыра алады.
Ешқандай әмбебаптық пен оқуға міндеттемейтін, тек өз талғамына ғана сүйенген философтардың еңбектерін ұсынып көрейін: «Наука логики» Г.Ф.Г. Гегель; «Критика чистого разума» Э. Кант; «Ницше и пустота» М. Хайдеггер; «Символический обмен и смерть» Ж. Бодрийяр; «Истина и метод» Г, Гадамер.
Альмира Наурызбаева
