Алғаш бұл сайтқа жай ермек үшін тіркелген болатынмын. Кездейсоқ жолыққан бұл сауалдар әлеміне қолымды бір-ақ сілтеймін деп ойлағанмын. Бірақ олай болмады...
Ең бірінші кіргенімде жөнді дұрыс ережелерді де білмейтінмін. Бірде "Кімнің бойында қандай өнері бар?" деп сұрақ қойған болатынмын. Сонда Жако аға сұрағымды жауып, ащы шындықты айтқан болатын. Сондағы Жако ағаның айтқан сөзіне намысым шыдамады. Ішімнен өзіме қалайда белсенділік танытып, модератор боламын сосын Жако осылай айтқанына өкінетін болады деп серт бердім. Ол мақсатымды орындау үшін саналы сөйлеп, пайымды пікіріп айтып, тұщымды сөйлеуді үйрендім. Қаншама сұрақтармен кезігіп, сансыз сауалдарға жауап іздедім. Былайша айтқанда өмірімнің бір саласы осы сайтпен тығыз байланысып кетті. Уақыт өте келе маман, редактор, модератор дәрежесіне жеттім. Көптен бергі көксеп жүрген арманымның орындалғанына қуандым. Бірақ мен негізгі мақсатымды орындаудан бас тарттым. Өйткені, өзімнің шалалықпен қойылған сұрағымның неге жабылғанын түсіндім. Жаңадан тіркелген қолданушыларға жөн бағыт көрсетіп, сауатсыз сауалдарды саралайтын деңгейге жеттім. Бір жарым жыл уақыттың ішінде мені көптеген адам тани білді. Талайына жас болсамда турасын айттым. Кейбіреуіне зекідімде!
Осы жылдар ішінде өмірі түсінбейтін информатикамды төбеме көтеріп, бағдарламалардың жай күйін жете танып, оңай меңгердім. Біраз дүниелердің бетін парақтадым. Менің осындай деңгейге жетуім сендердің арқаларың, жас достарым, аға-апаларым. Бүгін күні Жақыпбек ағаға деген өкпем әлдеқашан суып кетті. Өйткені ол мені қажырландырмаса, осындай дәрежеге жетпесте едім...
Кейбіріңе артық ауыз сөз айтып, көңілдеріңе тиіп алсам, айып қылмаңдар. 14 наурыз Ұлыстың Ұлы күні Амал мерекесінде барлықтарыңнан басымды иіп тұрып, кешірім сұраймын.
