Мына саған жауап бере алмай жатқан қолданушылардың (пользователей) білімсіздігі мен дөрекіліктеріне қарап ішім ашып кетті. Мен қысқа уақыт ішінде тапқан біліміммен жауап берейін: сен сұрап жатқан шырынның (сок) қатты қағазының (картон) бетінде жазылған "көк алма" деген сөз біртүрлі көрінеді. Бұл ежелдең келе жатқан халықтың діні мен мәдениеті, дәстүрлерінен сақталып қалған әдет, әрине түске ондай сай емес ат беру бұрыс көрінеді БІРАҚ, ежелде қазақтар, ақ, көк, көкшіл(голубой), жасыл түстерді "көк" деп атағанды жөн көрген. Өйткені аспан көк, Құдай аспанда, ал табиғат жасаған шөп, жасыл алма, жапырақ, олар көк деп аталған. Адам жасаған жасыл заттар көк емес "жасыл" деп айтылады. Ақ бұзауды көк деп санайды, табиғат өзі жасаған болғасын. Ал таза ақ түс табиғатта сирек (редко) кездеседі деп ақ түсті ақ түс деп атаған, мысалы: ақ аққу, ақ боз (белоснежный) ат, ақ сүт деп. Ал сүтті нық (твёрдо) ақ деп айтқан, өйткені сүт аналықтың белгісі. Құдай жаратқан, адам қолымен жасалмаған жасыл жайлау (поле, поляна) көк болып саналады, ал сүт ақ, ақ түс аналықтың белгісі, адамдарды ақ түспен сипаттайды: ақкөңіл, ақ-мінез, ақ ниет, т.б. Адам өлгенде киіз үйдің есігіне ақ байрақ(қысқасы (короче) мата) байлап, ал хан сайлағанда ақ матадаң жол кілем төсеп(әділ ж/е жақсы билесін (басқарсын)) жетектеген(сопровождали). Аударма(перевод): Көк түрке (түрік) қағанаты (союз(жолдасдық))-союз небесных тюрков (Құдай өзі жаратқан түріктер деген мағынада); көк жайлау(кең (широкая)дала)-луг зелёный. Осылайша қазақтардың кейбір сөздеріне өзге ұлттармен шалақазақтар түсінбей қарайды ! Дін мен мәдениетті сақтағыңыз келсеңіз, осы тіл ерекшелігін ұстанғаныңыз жөн.
