Өмірде қызық та, қайғы да, қуаныш та, өкініш те болады. "Ащының дәмін татпасаң, тәттіні қалай бағаларсың" деген екен шығыс ойшылдары.
Өмір - соқпағы көп үлкен жол.Бірде қисыннан қиыстырар бір жол пайда болса,бірде адастырар бір соқпағы пайда болады.Ал адам - сол жолмен өз мекенін іздеген жолаушы.Алла өз пендесін сынау үшін жаратып,әр сәт сынап отырады.Сол үшін де бір сынақ сағымызды сындыруға таяп қалса,өмір қатыгез дейміз.Ал тосынан бақыт сый етсе,өмір шаттыққа толы деген ойға келетініміз бар.Шындығында өмір - дүние есігін ашып,оны жабатын сәтімізге дейінгі аралық.Күн бар,түн бар.Жақсы бар,жаман бар.Ақ бар,міндетті түрде жанында қара да бар болады.Қарама-қарсылыққа толып жатқан дүние ғой.Сол үшін де қуанышты сый еткен өмір,қатыгездігін де танытады.Егер қатыгез болмаса,бақыттың не екенін білмейтін едік...