Адам болып жаралған соң, басқалардың назар аударғаны керек-ақ. Табиғи қажеттілік қой. Назарлар арқылы адам дамиды. Бірақ, назарды да типке бөліп қараса, оның ішінде мақтау да бар екен. Мақтауды тағы да типтерге бөлсе, оның ішінде әзіл, ренжу, жақсы, жақсы емес мақтау түрлері де бар. Жалпы, мақтаудың мақсатына назар аудару керек. Жақсы сөздер шығып жатқанымен фактический, оның астарында психологиялық тұрғыдан адамды әлсірететін, қатайтатын, ұялтатын, ұялтпайтын форматымен ұсынылады. Бұл туралы жаман сөздерге қатысты да айтуға болады.
Мақтау айтылып жатқанда, ол кімге қаратып айтылып жатыр, оны қандай адам айтып жатыр, осыны назарда ұстап, мақтаудың себебін анықтау керек. Есімі есімде жоқ, ағылшын фельдмаршалының мынадай сөзі бар:
"Кімде кім парызын орындап жүрген адамды мақтаса, оны мазақтағанмен тең!"
Расында, әрекетті мадақ үшін істемейміз, әділ адамдар өз ойларын таза, салмақты, ойында сенім мен жақсылық тілеу мақсатында жеңіл психологиялық настроймен адамға нагрузка (ұялту, қысылту т.с.с.) түсірмей, әділін қарапайым тілмен айтып жатады. Әрине, ондай көпті білетін, жауапты әділ адамдардан мақтау форматындағы мотивация сыйлайтын ізгі ниеттегі сөздерді естіп жүру жақсы. Бірақ, бұл жақсының қадірін қашыратын айтушылар көптігі өкінішті дегеннен басқа айтар жоқ.
