Мақтанамын әрине, әр халықтың өзіндік ерекшелігі (ментелитеті), мінезі бар, өз басымнан өткен оқиға, қарапайым жауап беріп көрейін
қызық үшін бір мысал: (біреулер үшін бұл кемшілігіміз болар, мен үшін мақтаныш) Бір неміс досым Қазақтың тойына барарда уақытынан бұрын жарты сағат ерте келіп мені күтіп тұрады, мен 2-3 сағат әрең ұстаймын, "кешігіп қалдық ұят болдау" деп қоймайды, сондан барғаннан кейін тойшы қауымның енді ғана жиналып жатқанын көріп таң-тамаша болады (өмір бойы қазақтардың арасында жүрсе де үйрене алмай-ақ қойды). Бұл ҚАЗАҚ халқына ешқандай уақыттың, кеңістіктіктің бөгет болмайтындығында, ешқашан асықпайтындығында, ғасырлар бойы кең далада емін-еркін сайрандап қалғандығында деп білемін.
Қыр жақтың адамдарынан "мынандай" ауыл қанша шақырым, қай жақта деп сұрасаңыз "әудем жерде, екі үш қырдан асқанда, өй-ат шаптырым жерде ғой, мына жақта тиіп тұр ғой т.б." деп жауап береді. Ол ауыл 10 шақырым ба, 100 шақырым ба белгісіз болып қала береді
Содан бір күні ол досым екеуміз жолда келе жатырып түннің ішінде айдалада бұзылып танымайтын бір ауылға барғанда, үй иесі қой соямын деп әбігерленіп, содан жатып алып үш күн қонақ қылғанда, жағасын ұстағаны бар, "бұндай да адамдар болама деп" (қаланың қазақтарын көріп жүрсе де, даланың қазақтарын көріп тұрғаны)
