Еркін айтқан өлеңнің сөзін дұрыс жаз алмау деген...
Ал Ананың қадірін айтайын,
Балаға деген ықаласын,
Санаға салып байқайын.
Тоғыз ай 10 күн көтірген,
Мехмат тартқан төтеннен
Еңбегіндей еті өлген
Зыйарат қылып сыйынсаң
Кем емес құбылама мекеннен.
Қадірін оның білмесең
Қызметінде жүрмес ең
Арам залым болғаны
Ұрғанын құдай жетенен.
Жақсылық қылған піріңе
Жамандық қылсан тіріде
Жазанды Алла тартқызар
Орын жоқ Жәннат мекенен.
Ай Ақсүтін беріп емізген
Шайнап тамақ жегезген
Осы бір жарық дүниеге
Себепкер болып келгізген.
Құйрық шайнап май берген
Құндықтап жерден жай берген
Оның қылған қызметін
Күн мен жұлдыз ай көрген.
Анандай ғазиз мейірман
Табылар саған қай жерден
Ыңылдап даусын шықанда
Шықпаған жырақ қасынан
Күйзеліп жанай ашығып
Ал қараңғыда жыласаң
Таңыған көрмей даусынан
Мейірімді суға қандырған
Маһүрбан барма осыдан
Алла Пайғабардан соң
Күллі жақыны ей досынан
Қияметке кеткенше
Өлшеулі өмір өткенше
Көбейлектей айналып
Пәруана болған басыңа
Ай ақ етігін сарылтқан
Еріне емшек дарытқан
Қарына қорек барылылтқан
Белінен батып былғансаң
Желкенбей жуып арытқан
Ха мұздайда бесік таянған
Жыласаң шошып оянған
Анаңдай қамқор бар ме екен
Жанынан жақын саяңнан
Оның қызмет ісінен
Не болар жанын аянған
Аязды күні айналып
Бұлтты күні бұрылған
Жас нәресте күніңдей
Қайырлып келген қырымнан
А Ыстықпенен суыққа
Перезентті үшін ұрынған
Дүниәда Құдай жаратқан
Мәһәрман қылып бұрыннан
Қар құрсығын кеңіткен
Тас емшегін жібіткен
Ыңылдап жатып ауырсаң
Жанымда жасың кеміткен
Айналайын ай дегені
Жан жүйенді еріткен
Бұл күй опа жалғанда
Анаңда өлмес болсайшы-ай
Анасы кетіп қасіретін
Балада көрмес болсайшы
Шер жүрек болып артында
Қаладай бермес болсайшы
Қапа болып көңілін
Нладай көрмес болсайшы
Әр перзентті-ай Құдайым
Жетімде қылмас болсаншы
Ананың қадірін ұл мен қыз
Тіріде білген болсайшы...
