Темірдің бойындағы мейірімділіктен ұстаздың бойындағы мейірімділік мың есем артық, баланы тәрбиелеуде ұстаздың орыны бөлек.
Ұрыуда ұрсыу да керек балаға, ол қанша жерден жақсы оқушы болсада қателік ол қашанда қателік, ал қателікті біз кешіргенімізбен өмір кешірмейді, ол баланы жаман болсын демейді, оқысын білсін үйренсін дейді, кейбір ата аналарды түсінбеймін мұғалімдер бас жарып, көз шығарып жатқандай болады..
ал бала болашығына еш алаңдаушылық танытпайтын мұғалім оқушыны ұрымақ түгілі ұрыспайды да, ал сондай ұстаздан білім алған шәкірт, менменшіл, қателікке тез ұрынатын болып шығады.
сондықтан өмір мен мектептің арасындағы айырмашылық мектеп алдымен сабақ үйретеді, сосын сынақ алады, ал өмір алдымен сынақ алады, содан кейін қателігіңнен сабақ аласың бір сөзбен айтқанда робт керек емес