Біреу «шешең» деп көп боқтайды екен. Сол кісі өліп қалып, тозаққа барыпты. Барғасын айтыпты «менің анда бітпей қалған көп шаруам бар, мені возможность болса қайтадан қайтарыңдар, просто дәл қазір өлмеу керек болып тұр» депті. Тозақтағылар «жарайды, жіберейік тек сен көп боқтайды екенсің, егер үш рет шешеңнең боқтасаң сразу қайтып келесің» депті. мынау жақсы деп шығып бара жатқан кезде тозақтағы тікен гүлдердің бірі көтеніне кіріп кетіпті. мынау «аххх шешең» деп боқтап жіберіпті. сосын жаңағы айтылғандар есіне түсіп «оххх шешеңң» депті. сосын ойланып-ойланып тұрыпты да "өй шешең" деп қайтып келіпті тозаққа.
Баяғыда бір перғауын болыпты, үлкен жерлері бар, бай, бәрі бар. Дәл сондай тағы да бір перғауын болыпты. Бірінші перғауын екінші перғауынның жерін тартып алғысы келіпті, бірақ соғыс ашуына еш себеп жоқ. Содан бұл ойланып, ойланып "қой мен бұған дөрекі хат жазайын, сосын ол жынданып маған соғыс ашады, ал мен оны бәрібір жеңемін" депті.
содан ол құлдарын жинап, хатын жаздырта бастапты. ол кезде қағаз жоқ, үлкен тақтаға иероглиф суреттермен жазады ғой. содан перғауын бастапты:
«Мен» депті. құлдар дереу тақтаға перғауынның суретін салып тастапты.
«Сенің» депті. құлдар тақтаға екінші перғауынның суретін салыпты.
«Шешеңді» депті. құлдар кемпірдің суретін салып тастапты.
"Қызыңды" депті. құлдар кішкентай қыздың суретін салыпты.
«Жеті атаңды» депті. құлдар көп адамның суретін сала бастапты.
<s>«Сгин» депті. құлдар жабылып суретті сала бастапты. бір кезде бір құл басын көтеріп, қасындағы құлдан «сгин сөзі екі т@с@қпен жазыла ма, әлде бір т@с@қпен ба» деп сұрапты.<s>
Әнектердің дөрекілеу шыққаны үшін кешірім сұраймын!!!!
