+1 дауыс
1.2k көрілді
Маған бір қайынсіңлім үнемі өкпелеп, ренжи беретін. Бір мысал: Туған күнімен құттықтауды ұмытып кетсем 5 ай бойы өкпелеп сөйлеспей жүрді. Онымен қоймай оның өкпелегені туралы барлық туысқандар естіп олар қосыла өкпеледі. Ұмытайын деп ұмытқан жоқпын, алғаш құттықтайын деп телефон соққанымда телефоны бос болмады, сәл кейінірек тағы телефон соғармын деп жүргенде басқа тірліктермен айналысып мүлде ұмытып кетіппін.
Осы сияқты түрлі үлкенді-кішілі себептер тауып айлап-жылдап (ең ұзағы 1,5 жыл) өкпелеп ренжуі көбейіп кетті. Онымен қоса өз ренішін маған айтпай басқа барлық туыстарға айтып олардың бәрі маған ұрысуды, оны қолдап мені тысқа итере беруді шығарды. Олардың ішінде мені басқа бір екі қайын сіңлім қолдайтын. Басқалары тек соның айтқанымен, соның ойымен жүріп тұрады. Ақыры соңында мен де қатты ашуға беріліп оны шектен шыға ренжіттім. Өкінемін. Кейін кешірім сұрадым. Бір рет емес. Бірақ әлі күнге кешірмеді. Енді не істерімді білмеймін. Басқалары соның айтуымен жүреді. Өзі өте "ҚҰРМЕТТІ" адам. Жасы менен кіші. Менің күйеуім оның ағасы, бірақ оны інісінен төмен көреді. Сол ренжіткенім үшін менімен ажыраспағаны үшін ағасымен де сөйлеспейді. Осылай жүргенімізге бірнеше жыл болды. Қандай ақылдарыңыз бар?

6 жауап

+1 дауыс
Жағдайыңызды түсініп отырмын. Бір туған күніңмен деп құттықтамай калғанға ренжудің қисыны келмейді. Мысалы мені жеңгем, әкем, кейде анам да құттықтамай қалады. Оған мен мүлдем мән бермеймін. Ең бастысы олардың амандығы деп жүре беремін. Сіздің қайынсіңліңіз кішкентай болар, әйтпесе түсіністік танытар еді ғой. Ал "ажырас" деген ақылына мүлдем ашуым келіп отыр. Себебі осындай жағдай басымнан бір кездері өткен. Енді сіздің амалыңыз жолдасыңызбен бөлек көшіп кету деп ойлаймын. Әлде бөлек тұрасыздар ма? Расымен ол кішкентай болса, уайымдамаңыз! Шыдай тұрыңыз! Өскесін міндетті түрде сізді жақсы қабылдайды деген үміттемін. Сіз оның бір құпиясын біліп алуға тырысыңыз, немесе бір әлсіз жерін тауып алыңыз! Сол кезде қиналғанда шын көңілден көмек беруге тырысыңыз! Әрине оған сіз өкпелісіз, бірақ бұл тығырықтан шығар бір жол. Менің сізге көмегім тисе қуанар едім.
Жауабыңызға үлкен рахмет. Оның жасы ол кезде 35-те еді, менен бір жас кіші. Бөлек тұрамыз. Бұрын, қатты ренішке дейін, оны көріп не сөйлесіп қалған кезде менде қорқыныш қатты болатын, әр қимылым мен сөзімді одан бұрын өзім аңдап, өзімнен өзім үркіп жүретін болдым. Тіпті бірнеше рет оған сәлем салған кезімде өз сәлеміме өзім жауап қатқан кезім де болған. Мұныма бәрі мазақтап күлген де. Өзім жақсы жерде қызмет істеймін, жұмыста менен батыл адам жоқ. Бірақ соның алдында (өкпелей берген соң) өз өзімді жоғалтып, асып-сасатынмын.
Енді түсінікті болды. Жасы 35-37 болса, жағдай қиынырақ. Ондай жағдайда не істеуге болатынын білмей отырмын.
35-37 жастағы кісі болса тіпті ақылға сыймайды істеп жүрген қылықтары. Қорықпаңыз ешкімнен ешқашан не болса о болсын деп отыра берңіз мән бермеңіз ешкімге. Тек күйеіңізді балаларыңызды ойлап өмір сүре беріңіз. "Адам-адамнан қорықпайды",-дейді ғой. Еңсеңізді түсірмей жұмыста өзіңізді қалай ұстасаңыз отбасы арасында өзіңізді солай ұстаңыз.
+1 дауыс
түсінбедім 35 жастагы адам  туган куниммен куттыктамады деп ренжіуі  мулдем акылга симайтын  жагдай гой!!!  маган 1 гана ой келип тур мумкин куйеуге шыкпаган шыгар!! сондай адамдар(вредный) осындай кылык корсетеди гой , мумкин сизди кызганатын шыгар туыстарынан!! баска  кандай  причина болады?! туган кунмен куттыктамады  сонша  уакыт ренжіу  мумкин емес  кой!!
+1 дауыс
Енді осындай сәттерде ҚАЗАҚ атамыз жақсы сөзбен мақалдап айтканын айтатын болсам "Жақсы адамның ашуы - шәй орамал кепкенше, ал жаман адамның ашуы - еңкейіп басы жерге тигенше",-дегендей  сол сияқты қайын сіңіліңіз сіздің жақсы адамның қатарынан болмағаны. Дегенмен жақсы-жаман деп бөлмей-ақ қояйын оның жасап жүрген қылықтары сізді жақсы көрмейтіні, сыйламайтындығы, адамгершілігі төменділігі жоқ екені байқалып тұр. "Сыйлағанды - сыйла, сыйлағанның құлы бол",- демеуші ме еді. Меніңше сіздің қайын сіңіліңізден енді кешірім сұрамай-ақ қойғаныңыз абзал, өйткені бәрі бір ол сіздің еш жақсылығыңызды, кішіпейілділігіңізді түсінбейді, тіпті түсінугеде тырыспайды.  Әркімнің мына өмірден алар өз қалауы бар, сондықтан өз өміріңді қалай өткізетінің өзіңе байланысты, ешкім біреудің жүргенімен өмір сүріп жатқан жоқ. Мен сіздің орныңызда болсам егер мен бір кешірім сұрағанда кешіремесе екінші қайтара ешқашан ол кісінің алдына барып кешірім сұремас едім. Өйткені мені қалай сыйласа менде оны солай сыйлаймын. Менімен сөйлеспей қойса менде солай істеймін. Мені Алла тағала осылай жаратты, табиғатым осындай мінез-құлық пен қарым-қатынасқа үйреткен. Сондықтан тағдырыңда, өміріңде өз қолыңда не істеймін десеңде өзің шешесін.
Барлықтарыңызға рахмет! Мен де кейде "үндемеген үйдей пәледен құтылады" дегендей қайта-қайта кешірім сұрап жалына берсем тағы бірдеңеге душар болармын деп ойлаймын. Мүмкін бір мәнісі болар.
0 дауыс
ундемей гана журе берсениз дурыс болар. баска адамды барибирде озгерте алмайсызгой
0 дауыс
Психологка барып барын айтыныз.
0 дауыс
Жане уйдегілерге айтыныз.
...