Ешкімге тиіспесең де кейбір адамдарға бір көргеннен ұнамай қаласың,мәселен мен баяғы заманда бір ауылға жұмысқа барғанда,ол ауылдың қыздары күн ілгері ақылдасып алыпты:ешбіреуіміз сөйлеспейік,ортамызға кіргізбейік,бұ жерде жоқ сияқты,орнына қою керек депті.Расымен де олар менімен сөйлеспей жекелеп дегендей,яғни мен оларға бірден ұнамай қалдым.Кейіннен жекелегендер өздері жекеленіп қалды,реніш осылай басталады.Мәселен сен күліп амандасасың,ол адам саған амандаспақ тұр ғой тыржиып өтеді,сыртыңнан сық сық күлуі мүмкін,қашанғы шыдайсың,мінез көрсетесің,сосон барып тәубасына келеді.
h
пікір