Менің бұл қылығым дұрыс па, бұрыс па, қалай ойлайсыздар:
мен өзімнің ойымдағы яғни арманымдағы жігітті жолықтырдым, әрине оған қатты қуаныштымын! Ол да мені жақсы көреді, бірақ әзірше жігітпен жүру ойымда жоқ. әлі де еркіндікте (ешкімді сағынғым, сағындырғым келмейді, ешкімді ойлап, ешкімнің сүйiктісі болғым келмейді) жүргім келеді. Ол мені тастап кетеді деп қорқып тұрғаным жоқ себебі, оның маған деген сезімінің шынайы екенін жақсы білем, онымен осы тақырып жөнінде көп ұрсысып қаламыз, менің әзірше еркіндікте жүргім келетінін түсінбейді...
Көбінесе мені егер бұндай жігітті енді жолықтыра алмасам ше, деген үрей қорқытады.
Оның маған бірде "қатыгезсің" дегені бар еді, мені мен оған шыныменде қатыгездік танытып жүрген жоқпын ба деген ойлар мазалайды, барібір де ешкімдікі болғым келмейді деген ойымнан аттап кете алмадым..)