*– Жақсылыққа құштарлық – адамды әрқашан болашақ күндерге жетелеп, күнделікті күйбең тіршіліктен бір сәт алып шығатын қанатты тұлпар секілді. Қиыншылықты, жамандықты көріп, сезе тұра, адам бір жақсылық болар деп, сол сәтке жетуге әрқашан асығып отырады. «Түн артынан күн туар» демекші, әр күннің өзінің бір жақсылығы бар. Осы сеніммен адамдар өмір сүрулерін жалғастырып келеді. Ең нашар, қылмыскер адам дегеннің өзі жақсылыққа құштарлығын ешқашан тоқтата алмайды. Жақсылық – адам өмірінің рухани байлығы. Менің ойымша, жақсылықтан күдер үзген адам – тамырынан үзілген өсімдік секілді.*
