Мен сөзге сараң адаммын, өте аз сөйлеймін. Ал іске келер болсақ, ол кезде де асықпаймын, "Асыққан шайтанның ісі" демей ме? Бір нәрсе істеу үшін ойланамын, шығатын қорытынды, екеуі де шамалас екен, яғни көп емес.
Сөзім мен ісім бірдей деп ойлаймын. Бірақ әр кезде әрқалай...
Кейде үндемей жүріп көп нәрсе істеуім мүмкін немесе кейде сөйлеп-сөйлеп ештеңе істемеуім мүмкін:)