Атқа көп міндім,кішкентай кезімде,атым асау жынды айғыр еді , бір күні сол атпен қыдырып жүрсем, атымның көзі бір сұлу биеге түсе кетпесі бар ма, маған бағынбай соны қуа жөнелді.Анау бие тауға қарай қашты ,артынан қуып келеміз,атымның жүгенін тартсам да маған бойбермей шауып келе жатыр.Таудан асып өтіп бидайдың арасында шауып келеміз.сосын тегіс жерге шыққан соң,анау бие қатты шаба бастады,менің асау атым да қатты шапты,қатты шапқаны соншалықты,үстінде отырған мен аспанға қалықтап ұшып барып жерге құладым.Есімді жинап қарасам ана екі ат любов болып тұр екен,маған қарап, бардым да секіріп мініп үйге қайттым.Асау атым су тер болып,болдырып шаршап сүмірейіп қалыпты.Анау бие де әбден риза болған екен артымыздан қалмай біздің үйге келді ғой.Ертесіне егесі келіп алып кетті.Қазір оның ұрпақтары көкпарды бермей жүр дейді,ОҚО командасына. Қазір телевизордан көкпар көрсем сол баяғы асау айғырым есіме түсе береді.
