Ондай сәттер көп болды.Мысалы, алдында досым құрбым екеуміз мектептен келе жатқанда, мен дүкенге соғып балмұздақ алмақшы болдым. Қасымдағы құрбым:"Басың жасаса жеме! Мен кеше жеп тамағым ауырып жүр"-деді. Мен :"Қойш, бір жегенге не болар? кеше де жедім ғой. дым болған жоқ" деп оған жеңістік бермедім. Ал енді кешеден бері тамағым ауырып, дауысым ер баланың даусындай боп кетті. Қатты өкіндім,әрине.Енді күндегідей ән де айта алмайм. Үйден шығуға жағдай жоқ. Өте қатты зардабын шегіп жатырмын.;(