1) кемшілігім, кешігіп жүрем, білмейм неге? бір күні тіпті паточный экзаменге кешігіп қалдым. целый 5 группа,100 астам студент отыр, 4 мұғалім. Сол кездегі түрімді көрсең, өмірі 15 мин ерте шығу деген жоқ менде. тақап барам ,я 5 минға кешігем. тағыда кемшіліктерім көп. көп өтірік айта алмайм,шынымды айтып қоям. мысалы бірге оқитын қыздарым үстіңдегі киімді қаншаға алдың деп сұрап жатады бір-бірлерінен. Мен мынша тұрады екен, оны мыншаға түсірдім,мындай жерден алдым деп бәрін айтып қоям. Ал басқалары көзді жұмып қойып бағасын екі есе қылып,мақтанышпен айтадығой. Содан бірдеңе шығатындай. адамның көзі барғой құдайға шүкір:D Или көршілер бірдеңе сұраса, а я барғой,бос я қазір берейін деп бере салам. бірақ артынан өзім ала алмай жүрем. Солардан бірдеңе сұрай қалсаң, өзіміз пайдаланып жатқан едік деген сияқты қырық сылтау табады айтеуір. сосын маған мама ұрсады. қашанғы айтам саған жоқ дей сал деп.
артықшылығым- оптимистпін, кейбіреулер барғой бірдеңе айтсаң, ой, болатын нәрсе ма,болмайтын нәрсе ма,болмай қалса ше, деп мияулап тұратын. (невозможное-возможно)
көбіне рисковать еткенді ұнатамын. (Кто не рискует тот не пьет шампанское) Бірде апайдың компынан бүкіл экзамен сұрақтарын жауаптарымен құйып алдым. сонда группаластарым бәрі маа,молодец 5 алатын болдық деп,мәз болды, бірақ сөжерде ұсталып қалсамғой,
3) мен адамгершілігімен,адалдығына, қарай бағалаймын. Киіміне қарай бағалайтын жандарға жыным келеді. сосын нейтральный адамдарға шыным келеді.
4) сатқындығының басқасының бәріне деп ойлаймын.
