мен күшті бір нәрсені ойлап тұрам да,бірақ шамалы уақыттан кейін жақсы ойлап тұрған нәрсемді даттап бір ойлар атып шығады, мысалы билайн компаниясы акция жүргізіп жатты, сол акциядан ұтқан студентке 1 жылдық оқу ақшасын билайн компаниясы төлейтін болды, мен бірден сол акцияға кірісіп кеттім, менің бастапқы ойым сол ақшаны қалайда жеңіп алып, өзімнің оқу орнымның ректорына табыстап, ағайға айтып, жағдайы нашар студенттің тізімін олар жақсы біледіғой, оқуға ынтасы бар, оқим деген жарлы студентке анонимно табыстау болатын. Бірақ шамалыдан кейін ойыма ,ааа арамсың я, түптің түбі сен жарлы студентке көмектескің келіп тұрған жоқ, ректорға жақсы атты болып көріну деген ой шыға келді, содан өзіммен-өзім жақсы ойымды ақтап алуға тырысып, дал болдым. Кейде былай да ойлайм, степендияма тоқыма жіп сатып алып, жақсы қалың шұлықтар тоқып, жетімдер үйіне табыстау.Бірақ қайтадан анти ойлар атып шығады, сенің ойың жетімге көмектесу емес, өзіңнің қара басыңа сауап жазу тағысын тағы... как будто мен бәрін шын ниетпен емес,тек өзм-өзм деп істеп отқан сияқты, бірақ менің ниетім түзу, басында жақсы ойлайм,бірақ соңынан келетін қара ойлармен күресуден шаршадым. Қарама-қайшылық теориясы ма? Сендерде осындай бола ма???