Ұмытармын мен сені...
Сертің қайда,
Сезім қайда,
Төзім қайда, қылықтым?
Сен екеуміз бірге күлген шақтарды,
Бал бақытқа куә болған бақтарды,
Есіңе алшы,
Есіңе алшы,сүйіктім!
Бақытты едік біз неткен,
Алып ұшып жеткенімде алыстан,
Сезім бүрін жармаппа еді гүл көктем.
Сен сыйладың бал күндерді бірге өткен.
Қайырлы түнім өлеңменен өріліп,
Жырымды да тыңдаушы едің жүрекпен.
Жанарыңның жалынымен еріттің,
Кірпіктерің қазір жебе,
Неге олай, көріктім?!
Әттең, әттең, қателескен екенмін,
Албырттықпен жүрегімді бүтінімен беріппін...
Сертің қайда,
Сезім қайда,
Төзім қайда, қылықтым?
Мол күндерді,
Сол түндерді, неге оңай ұмыттың?
Қалағаның сол болса егер не шара,
Өрлігім де,
Ерлігім де –
Саған жазған жырларымды жырыттым.
Айқайладым, мыжырладым, лақтырдым,
Жүрегімнің жарақатын тырнағыммен жұлыппын...
Жас емес-ау қаны сірә жүректің
Ақ қағазды айғыз-айғыз жуып тұр...
Ал қазір ше...
Қазір мүлде тұйықпын.
Жүрегімнің төрі қалды құлазып.
Күзетумен кілті сынған құлып тұр.
Шыр-шыр етіп сәби сезім даладан
Жетімсіреп есігімді ұрып тұр...
Сезім – соқыр, көңіл – керең болғанда,
Солғанда қаңыраған сүлік құр.
Арманда ұмытармын мен сені,
Қалғанда қара Ертіс құрып бір...
Қош бол арманым
Тағдыр мені жолықтырды бір саған,
Махаббаттың сезімдерін арнаған.
Сүйемін ғой сүйіп келем әлі де,
Мен емес пе жалғыз сені аңсаған.
Арман қуып алыс кетем әлі де,
Қуып жетсем мүмкін болмас бәлкім де:
Қанша айлар, күндер өтті қиялмен,
Бүгін міне көзім жетті бәріне.
Сүйе алмайсың мен секілді сен мені,
Неге айтпайсың сүймейін деп мен сені.
“Ұмытамын” деп сенемін мен дағы,
Қимай қарап келіп жеткен бұл күні.
Отырмын мен ойлап сонша қиналып,
Көз жасымды төгіп қалай мұңайып.
Сен тұрмайсың әрбір менің жасыма,
Қош бол енді, қош бол мәңгі арманым.
Неге тағдыр маған сонша мұң берді,
Неге жаным кездестірдім өзіңді.
Кетсем екен алыс шарлап өмірден,
Бәлкім сонда ұмытармын мен сені.
Қош бол
Сенен алар жауапты кімнен алам,
Сан сұрақтар толысқан неше қадам.
Арман болып кеудемде жалықпастай,
Мен кезігіп, ұнатқан қандай адам.
Кімге сенем саған ба, жоқ өзіме?
Мейлі көнем тағдырдың тәлкегіне.
Өзіңмен бір жолығу арман болып,
Сақталса қайтем енді сен сөзіме.
Білсең ғой менің қалай өзгергенім,
Бір сен деп ойлауменен жыр тербедім.
Уақыттың алыс кетіп өтпегінде,
Жаным деп мен мен артында қош бол дедім.
