Адам үшін бұл үшеуінің де маңызы зор. "Қайрат пен ақыл жол табар, қашқанға да қуған да"- деп Абай атамыз айтып кеткендей ақыл мен қайрат жақсылыққа да, жамандыққа да қызмет етеді. Барлық игі істер жүректен бастау алатыны белгілі! Бірақ толыққанды өмір сүруге қабілетті болу үшін бұл үшеуінің бірлігі крек. Неге? Өйткені, қазір қайрат жетіспегендіктен, адамдар өз өміріне қол жұмсап, мына жарық дүниемен қоштасып жатыр. Ойбай мен өйтім, мен өмір сүргім келмейді, ел-жұртқа мазақ болдым, т. с.с сылтаулар уыздай жастардың өмірін қиып жатыр, сонда адамға не жетіспейді, әрине қайрат! Қайрат болса, ол мен өмір сүре аламын, мен өзімнің олардан еш төмен емес екенімді дәлелдеймін деп өмір сүру керек, ең болмағанда..өлдің ал.. Ата-анаңды, бауырларыңды, жақын достарыңды аңыратып, жүректеріне жазылмас жара салып кеткенде не болады? Өзінің жарасымен бүкіл жақын адамдарын улайтынын неге түсінбейді, артында қалған туыстары кінәні өздерінен іздеп қиналатынын неге ойламайды, осы жерде міне ақыл жетіспейді! Ақылмен бір істің алды-артын ойлау керек, және сол іс тек ізгілік жолына бағытталу керек, бұл жерде әлбетте жүрек керек! Сондықтан, бұл үшеуін бөле жару мүмкін емес!-деп ойлаймын.
